Internet Toegang Is Nu Een Mensenrecht
Men maakt graag grappen over andere mensen die teveel tijd doorbrengen op het internet, maar het internet is uitgegroeid tot een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven, zozeer zelfs dat het een schending van de mensenrechten is geworden indien de toegang tot het net ontzegd wordt.
De United Nations Human Rights Council heeft in Juni 2016 een niet-bindende resolutie aangenomen die landen veroordeelt die met opzet internet toegang blokkeren of onderbreken. Meer dan 70 landen ondersteunde de resolutie. De resolutie werd niet ondersteund door Rusland, China, Saoudi Arabia, Zuid Afrika en India.
De resolutie stelt vast wat velen van ons al weten: het is belangrijk om toegang tot het internet te vergroten. Het net biedt enorme mogelijkheden voor betaalbaar onderwijs wereldwijd. Overeenkomstig de 2030-Agenda voor duurzame ontwikkeling erkent de organisatie ook dat de verspreiding van technologie heeft de "grote potentie voor het versnellen van de vooruitgang van de mensheid."
Alles is te vinden op het net: informatie, aanbod nieuwe banen, uw bankafschriften, contact met andere gebruikers, actualiteiten, enz. Het is haast onmogelijk geworden om te leven zonder een internet toegang. Andere landen hebben al reeds aangegeven hoe belangrijk het is om vrije toegang te hebben tot het net. President Obama zei reeds in 2015: "Today, high speed broadband is not a luxury, it’s a necessity.”
De resolutie benadrukt ook een aantal problemen die aangepakt moeten worden, waaronder de kwestie van de vrijheid van meningsuiting op het internet. In de resolutie zijn tevens de volgende verklaringen opgenomen:
- zorg voor vrijheid en veiligheid op het Internet
- verantwoordingsplicht voor alle schendingen van de mensenrechten en schendingen begaan tegen personen voor de uitoefening van hun rechten van de mens
- het belang van privacy online
- het belang van onderwijs voor vrouwen en meisjes in de relevante technologische gebieden.
De VN niet kan resoluties juridisch afdwingen. Ze verschaffen richtlijnen voor de deelnemende landen. Dit zijn slechts algemene verklaringen over hoe regeringen wetten moeten formuleren wanneer het aankomt op het internet. Het is leuk om te zien, zelfs als doet weinig buiten het vullen van een paar stukken van digitale papier.
De volgende stap is voor deze landen om te beginnen met het actief aanpakken van problemen, met inbegrip van wetten met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting en hoe deze rechten kunnen worden misbruikt om het verspreiden van pesterijen, geweld en terroristische idealen. Hoe meer we discussiëren over de problemen die samen met de gratis heerschappij van het internet komen, hoe dichter we komen tot een internet waar iedereen vrij toegang heeft.