Waterval Methode
Gepost 19 november 2015
Dit is de eerste in de serie artikelen over methoden voor het projectmatig ontwikkelen van software. Eén van de oudste en wellicht meest gebruikte methode is de waterval methode. Bij deze methode dienen de volgende stappen te worden doorlopen:
- Vastleggen van de eisen waaraan het programma moet voldoen.
- Ontwerpen van de software
- Schrijven van de programma code voor de diverse onderdelen
- Samenvoegen van de onderdelen tot één geheel
- Testen van het programma
- Afleveren/installeren van de software
- Onderhoud programma
Elke stap moet volledig zijn voltooid voordat met de volgende kan worden begonnen. Net als bij een waterval is teruggaan niet mogelijk. Dit is dan tevens het belangrijkste nadeel van deze methodiek. Wijzigingen in de eisen zijn niet mogelijk of zeer kostbaar. Het is bij deze methode dus zeer belangrijk dat alle eisen aan het begin van het project bekend zijn.
Voordeel van de methode is dat iedereen weet waar hij aan toe is. De kosten en de tijd nodig voor het project zijn goed in te schatten.
Alternatieve methoden die functioneren volgens een iteratief model algoritme voor het verkrijgen van het gewenste resultaat, door het herhaald uitvoeren van een reeks bewerkingen zijn meer flexibel voor wat betreft wijzigingen in de programma eisen. Voorbeeld hiervan zijn de Agile methoden waarvan XPXP staat voor eXtreme Programming en is een methode die ontwikkeld wordt sinds eind jaren negentig. XP is een agile methode die als uitgangspunt heeft dat eisen en uitgangspunten continu veranderen., scrum Met deze methode worden er elke 1-4 weken werkende programma's of delen van programma's geleverd. en DSDM DSDM is een iteratieve en agile ontwikkelmethode gebaseerd op Rapid Application Development (RAD) en werd halverwege de jaren negentig uitgebracht. Het belangrijkste uitgangspunt bij DSDM is dat een product op tijd en binnen budget opgeleverd moet worden de bekenste zijn.